Anentome Helena

Anentome Helena to śliczny, aktywny, drapieżny ślimak znany z tego, że zjada inne małe ślimaki i pomaga zwalczyć plagę zatoczków w akwarium. Hodowany przez miłośników ślimaków ze względu na urodę, polecany także przeciwnikom ślimaków, szczególnie do krewetkarium, gdzie walka ze ślimaczkami możliwa jest jedynie za pomocą metod naturalnych i często nieskutecznych.

Autor artykułu: Lady in red  Forum: www.bojownik.pl

Anentome Helena to śliczny, aktywny, drapieżny ślimak znany z tego, że zjada inne małe ślimaki i pomaga zwalczyć plagę zatoczków w akwarium. Hodowany przez miłośników ślimaków ze względu na urodę, polecany także przeciwnikom ślimaków, szczególnie do krewetkarium, gdzie walka ze ślimaczkami możliwa jest jedynie za pomocą metod naturalnych i często nieskutecznych.

Wygląd i budowa:
Wielkość ok. 1,5 cm (15 - 18 milimetrów), skorupka beżowa/żółtawa w kształcie stożka, z brązowymi, poprzecznymi paskami o różnej szerokości. Odcień bywa zmienny, wpadający w brązowy, czerwony, żółtawy lub czarny; istnieją także odmiany jednokolorowe - jasnożółte, brązowe a nawet czarne. Bardzo charakterystyczna -> rozkładana trąba - syfon, wystawiana do przodu i na boki, penetrująca okolicę. Trąba ta (utworzona z płaszcza) używana jest do zapachowego penetrowania terenu i lokalizowania pokarmu -> przede wszystkim ślimaków. Jasnoszara, nakrapiana stopa.

Helena ma 2 trąbki:
Większa (główna) - syfon/trąba, funkcja lokalizacyjna (być może służy także do oddychania)
Mniejsza - narząd gębowy, służy do jedzenia; jest różowawa i bardzo długa ("rozciągliwa").

Środowisko naturalne:
Anentome Helena zamieszkuje bardzo różnorodne miejsca: rzeki, jeziora, stawy. Spotykany w Indonezji (Java), południowo wschodniej Azji, Tajlandii (prowincja Phitsanulok, Kaek River, wodospad Sakunothayan). Występuje w szybko płynących rzekach powyżej wodospadów, w czystych rzekach z piaskowo-mułowym (błotnistym) podłożem, w rzekach wolno płynących a nawet w wyschniętych korytach rzek i na skałach pokrytych mułem.

Warunki w zbiorniku:
Anentome Helena określana jest jako ślimak słodkowodny bez wymagań, hodowla i rozmnażanie - łatwe. Parametry: lubi wodę twardą i średnio twardą, doskonale poradzi sobie także w wodzie miękkiej. Temp: 22 - 30 stopni, przy czym chętniej rozmnaża się powyżej 25 stopni. Zalecane zagęszczenie: 1 ślimak na 10 litrów, akwaria powyżej 30 litrów. Aranżacja - bez większego znaczenia, lubi piasek oraz drobny żwir (jeśli ma okazję, zakopuje się w piasku).

Rozmnażanie:
Rozdzielnopłciowe. Anentome Helena rozmnaża się dosyć chętnie i mitem jest to, że składa po jednym jajku; podobnie pisało się kiedyś o krewetkach karłowatych. Liczne jaja składane są pojedynczo na łodyżkach liści, ściankach akwarium (rzadziej), a nawet na gąbce z filtra hamburskiego. Jajo Anentome Helena przypomina z wyglądu kwadratowe jajko sadzone -> jest twarde, niegalaretowate, o wielkości ok. 1 mm, otoczone substancją odżywczą w kształcie małej, mlecznej poduszeczki. Mając do dyspozycji obiektyw macro, można obserwować wszystkie etapy przeobrażania się wnętrza jaja Heleny: od miniaturowego "żółtka" znajdującego się w środku aż do mikroskopijnego ślimaczka, niemalże rozsadzającego otulającą go "poduszeczkę" (patrz zdjęcia poniżej). Wyklucie: najczęściej podawany przedział czasowy to 3 do 5 tygodni, ale ja obserwowałam rozwój jaj przez 7 tygodni (w temp. 25 stopni). Bardzo młoda Helena początkowo nie jest podobna do osobnika dorosłego, dopiero po jakimś czasie nabiera kolorów, a skorupka wyciąga się w charakterystyczny rożek.

Zaobserwowane przeze mnie etapy rozwoju jajka oraz malucha Anentome Helena
(na przestrzeni 4 miesięcy):

Zaloty i ślimakowy sex trwają nawet do dwóch dni, para krąży wokół siebie, a potem spina się tak, że wygląda, jakby ślimaki się nawzajem pożerały. Małe Helenki mogą zagrzebywać się w piasku.

Twardość i pH wody przy rozmnażaniu nie są tak istotne jak jej temperatura - powinna oscylować wokół 26 stopni, aby jak najwięcej ślimaczków przetrwało.

Zachowanie:
Anentome Helena jest aktywna i ruchliwa, dosyć szybko porusza się po podłożu oraz innych elementach wystroju akwarium. Aby upolować innego ślimaczka chętnie zakopuje się w podłożu w taki sposób, że wystaje tylko trąba; po zbliżeniu się ofiary wychodzi z kryjówki, wkłada mniejszą trąbę do wnętrza skorupki i pożera ślimaka. Nie wychodzi ze zbiornika (pokrywa nie jest konieczna). Może "znikać" na kilka dni albo trwać bez ruchu w jakimś zacisznym miejscu (prawdopodobnie trawi pokarm albo odpoczywa )

Pokarm:
Głównie Ślimaki (zatoczki, rozdętki i inne). Urozmaicenie: pokarm dla ryb w tabletkach z zawartością białka zwierzęcego oraz wszystkie pokarmy dla krewetek i raków. Nie pogardzi resztkami pożywienia dla ryb pobranymi z dna oraz sałatą, brokułami czy groszkiem. Zasadniczo pożera ślimaki odpowiadające swojej wielkości, ale głodna - zje nawet Ampularię. Podobno zjada także jaja ślimaków oraz wypławki. Śladem po uczcie Anentome Helena są pozostawione puste muszelki. Ważne: brak kanibalizmu.

Film przedstawiający konsumpcje ślimaka:


Obsada/towarzystwo w zbiorniku:
Anentome Helena nie stanowi zagrożenia dla większości mieszkańców akwa (oczywiście poza zatoczkami i innymi ślimakami, przede wszystkim małymi), sama może za to ucierpieć na skutek uszkodzenia trąby przez skalary czy brzanki. W towarzystwie bardzo ciekawskich ryb może prowadzić ukryty tryb życia, w krewetkariach bez ryb często paraduje na przedniej szybie Doskonale współżyje z krewetkami.

Uwagi końcowe:
Nie wszystkie zdobyte przez mnie informacje potwierdzone są na 100%, na przykład nie wiadomo dokładnie, na jakiej zasadzie odbywa się konsumowanie: poprzez wciskanie trąbki, specjalne enzymy, a może podciśnienie? - istnieje kilka wersji odpowiedzi. Moja Helenka jest molestowana przez krewetki, które chętnie włażą jej na skorupkę

Zdjęcia :

Autor artykułu: Lady in red
Forum: www.bojownik.pl